Linksom besmettingsgevaar

Lieve familie, vrienden en other beloved,

het is nu toch echt tijd om jullie mee te delen dat ik:

OVER 2 WEKEN ALWEER THUIS BEN!!!!

He dan al, hoor ik jullie denken. Ja helaas het geld is op, de tickets staan toch echt teruggeboekt op 11 juli 2010 (aankomst 14.45 uur) en de Maleisiers worden ons alweer zat. Verwende Europeanen met hun mouwloze shirts en korte jurkjes en shorts. Nog 2 weken zonnebaden, de jungle in, nog meer zonnebaden en dan nog ff twee dagen shoppen in KL.

Maar nu eerst de evenementen van afgelopen week op een rijtje:
Stand doktersbezoeken: Marije 5, Nikki 1. Het is triest maar helaas niet anders. De oogontsteking van Marije ging er niet op vooruit dus wij gingen nog maar ff naar het ziekenhuis zondagmiddag. Ze konden toen niet veel voor haar doen, behalve zeggen dat ze om 08.00 maandagochtend terug moest komen en misschien doorverwezen werd naar een oogarts in Ipoh. De schrik zat er hierdoor natuurlijk wel een beetje in. Het enige wat dan nog werkt is eigen brouwseltjes kopen en vergeten wat je problemen ook alweer waren. We zaten eindelijk weer in een hostel dus andere mensen om ons heen konden meedelen in het verdriet en in het wegwerken van het verdriet. Toch een beetje jammer dat degene die met een kater eindigt na zo'n avond niet Marije is..... Maar goed na het laatste doktersbezoek nog meer oogdruppels meegekregen en de mededeling dat ze geduldig moet zijn. Ook schijnt het erg besmettelijk te zijn waardoor we erg op moesten passen. Gelukkig is het nu bijna over en hebben we geen dokter meer gezien sinds maandag. (dus ook ik niet, fjoei) We konden dus ook weer verder reizen, wat een busrit naar Alor Star betekende om de volgende dag op de ferry te stappen naar Pulau Langkawi, een supergroot eiland met van alles en nog wat.

Na aankomst besloten we om nog ff in luxe te gaan leven en een auto te huren! Ja ik weet het dat klinkt niet als backpacken en dat is het ook niet, maar op dit eiland ben je nergens zonder scooter of auto want het is te groot en er is geen openbaar vervoer. Taxi's zijn natuurlijk onbetaalbaar, dus dit was gewoon een hele slimme keuze, geen luxe keuze, zelfcorrectie. Maar goed dit betekende dus voor het eerst rijden sinds 4 maanden en dan ook nog aan de linkerkant van de weg!! hellup! Daarboven komt nog dat er om de kilometer een aap op de weg zit die ik natuurlijk niet wil aanrijden. Maar goed dit is een goeie oefening en ik ben geslaagd. Drie dagen in de auto en niemand gewond, behalve dan die ene aap, maar die was al dood...echt waar....Maar goed eiland beetje rond gecruised was echt top. Mooie watervallen, strandjes, museum en de hoogste berg opgereden. Wel een beetje jammer dat ze dan weer 10 RM willen chargen om in de toren te mogen(viewpoint), ja daag dus echt niet...we blijven Hollanders he... Na een lange dag gegeten op de avondmarkt, geweldige uitvinding al die lekkere snacks (potato aan een stikkie, kippie aan een stikkie en een lekkere roti, niet aan een stikkie).

Dan voetbal: Ja niet iedereen heeft constant ideale tijdstippen, wij moesten er om 02.30 uur uit om NL-Cameroon te zien in een restaurant dat gelukkig 24 uur open is. Twee andere Hollanders Job en Huub zaten daar al helemaal uitgedost oranje aan te moedigen. Met zn vieren hebben we onze landgenoten vanaf dit mooie eiland toegejuicht...en het was t waard...Laatste dag op Langkawi geshopt en gerelaxt, wat bij mij een voetmassage en pedicure inhield. Helaas was dit toch iets pijnlijker dan dat het ontspannend was, maar goed het zal vast ergens goed voor geweest zijn. Vandaag een luxe busrit gehad naar Kota Bharu om morgen naar Pulau Perhentian te gaan. Lekker opt strand liggen, snorkelen, wandelen en vast ook weer lekker eten. Ik heb er zin in....nog ff genieten....

xx