Van sterrenstatus naar verdwaalde toerist

Eigenlijk van negerin met sterrenstatus naar blanke verdwaalde toerist. Verwacht geen goudbruin huidje als ik terug ben,want al het australisch bruin is eraf verveld. In indo wast warm jazeker,maar most of the times bewolkt net zoals in Maleisie, bummer! Maar goed we gaan nog behoorlijk wat eilandjes aandoen en hopen daar onze mooie gekleurde huidje weer trug te krijgen.

Nu eerst ff wat anders:

Na weer 2 vluchten verder (godzijdank we hebben het weer overleefd, de vliegangst wordt alleen maar erger in plaats van minder) kwamen we aan in Kuala Lumpur oftwel KL. Een bruisende moderne stad zeker vergeleken met Indonesie. Ongelofelijk hoe meer ontwikkeld het hier is als je kijkt naar infrastructuur,architectuur en de kleding van de mensen. Je hoeft je niet meer elke keer af te vragen of je afgezet wordt want de prijzen zijn fixed en de locals betalen hetzelfde, heerlijk hier kan ik wel een tijdje verblijven. Ook hier kan alles overigens nog ubercheap, slapen in hostels voor 3 euro per nacht en lunch en dinner voor 2 tot 3 euro pp. KL is eigenlijk niet zo heel bijzonder afgezien van de relaxte sfeer en de gezellige backpackers kun je de Petronas Towers in en hebben wij een tochtje naar de Batu Caves gemaakt(later las ik dat dit een mogelijk terroristisch doelwit is, gelukkig wisten we dat niet toen we daar liepen). De torens zijn we uiteindelijk niet meer in geweest, dat zit namelijk zo: Wij om 7 uur op om vervolgens om08.30 bij de torens in de rij te gaan staan voor een kaartje. Om 09.30 uur een kaartje bemachtigd.....voor jawel 18.00 uur 's avonds. Toendertijd dachten we nog ach prima gaan we dan toch trug, maar na het ontmoeten van 5 knetterbekke Amerikanen (Texanen welteverstaan) dachten we dit is veel gezelliger dan tot 1/3 van de torens omhoog kunnen gaan om een niet zo spectaculair uitzicht te hebben over de best wel saaie stad. Toen dit besloten werd heb ik besloten om toch maar een dokter op te gaan zoeken voor mn voet. Het werd alleen maar erger, waardoor lopen en slapen (vanwege depijn) lastiger werd. Na 15 ringit armer een gezellig gesprek en4 soorten medicijnen rijker stond ik weer beter. Die goeie dokter vond het interessanter waar ik vandaag kwam dan wat er mis was met mn voet. Hij dacht dat de eelt het probleem was.............ja precies ja.....

Maar goed de dag ervoor hadden we nog ff rondje moskee, birdpark en butterfly park gedaan. Uiteindelijk alleen het butterflypark in geweest We kwamen er al snel achter dat ook dit een erg islamitisch land is, zelfs de zangeressen op tv dragen een hoofddoek, maar gelukkig hoeven wij er niet bedekt bij te gaan lopen,daar is het dan gelukkig toeristisch genoeg voor.
Na afscheid genomen te hebben van onze nieuwe vrienden moesten ook wij maar eens verder...hinkelend...na 5keer een andere kant op gewezen te zijn en al op een verkeerd busstation te zijn geweest zaten we eindelijk in de goeie bus richting Kuala Selangor. DIt is eigenlijk een nietszeggend plaatsje voor de meeste toeristen,maar wij wisten dat daar toch iets bijzonders te zien zou zijn. Na een goed hotelletje gevonden te hebben (8 euro pp)konden we ons toertje boeken. Zoonlief bracht ons wel ff...eenmaal op de boot zagen we het spektakel: 10000 fire flies, I'm weird cause I hate goodbyes....ja echt supervet! Vuurvliegjes dat was de attractie van Selangor en wij gingen dat ff opzoeken. Net of er duizenden kerstlampjes in de bosjes hingen echt supermooi en biJzonder natuurspektakel.

Na ook dit in ons op te hebben genomen wilden we de volgende dag wel gelijk door naar de Cameron Highlands waar we nu nog verblijven. Eindelijk weer een lekker temperatuurtje en mooie natuur om ons heen, dat hadden we nodig...uit de stad! Na 4 bussen te hebben gehad en een schattig hostel te hebben gevonden (we slapen met zon 15 man op de zolder) moest er dan toch weer iets misgaan. Ik zeg alleen maar dit. Stand doktersbezoeken:Marije 3 Nikki 1. Een nare ooginfectie is het dit keer wat Marije raakt. Zo'n sterke fitte meid, maar ongelofelijk pech als het gaat om haar gezondheid deze vakantie. Maar goed ze heeft al weer oogdruppels met antibiotica en pijnstillers dus het moet snel betergaan. Gelukkig hebben we eergister natuurlijk nog wel Nl-Japan gezien in (je gelooft het nooit) een Hollands cafe!!! Bartenders die Nederlands spraken en in een oranje shirt liepen, heel de kroeg versierd en na de 1-0 werd nog ff Houdoe en Bedankt op gezegd. Hoe mooi kan een voetbalkijk ervaring zijn in Maleisie??

Gisteren naar de theeplantage, strawberryfarm, beefarm,rosegarden en een tempel geweest op een half day tour. Marije was bang dat ze vandaag helemaal niks meer zou zien, dus we hebben onze kans gegrepen. Vandaag beetje rondgehobbeld en afwachten of dr ogen beter worden, anders morgen weer naar het ziekenhuis. Ohja zoals jullie merken uit mijn verhaal reizen we niet meer met Lieke samen. Zij is haar eigen weg gegaan, waardoor Marije en ik weer met zn tweetjes zijn....ja dat overleven we nog wel 3weken denk ik....
tot snel!
x