Jetlag and settling in to Australia life

Yes, ik ben er en ik heb de vluchten overleefd! Maar gelukkig wisten de meesten dat al. Ondanks een slaappil van mijn lieve tante kon ik de slaap op beide vluchten helaas niet echt pakken. Een voordeel, dan krijg je alle snacks. In Jakarta op zoek naar de gratis shuttle bus naar het hotel die ik natuurlijk niet kon vinden, na een uur toch maar een taxi gepakt waarin ik toch even een angstmomentje had. We reden een of andere smalle straat in waar het helemaal vaststond en overal mensen lagen te slapen op de grond, maar gelukkig bracht hij me (voor veel te veel geld) naar het hotel en ging die me niet beroven. Ff gedoucht, gechilld en geslapen, maar veel te kort natuurlijk.

Eenmaal in Melbourne voelde ik me behoorlijk slecht. Toch was ik zeer gemotiveerd om geld te besparen en niet de snelle bus naar het centrum te pakken, maar het openbaar vervoer. Tja uiteindelijk maar 7 dollar goedkoper (1 dollar is 0,74 eurocent, maar door veel extra charges bij banken en creditcard betaal je vaak nog meer en is het meer 0,79 ) en uren later was ik eindelijk in het hostel. Ik denk niet dat ik me ooit zo moe heb gevoeld, ik kon niet meer denken of Engels praten dus ik moest ff slapen. Hostel was erg netjes en had goede faciliteiten, stevige bunkbeds, grote douches en een gratis ontbijt met pannenkoeken! Wat wil je nou nog meer....nou....gezelligheid dat leek ver te zoeken....totdat diezelfde avond Milena mij aansprak. Het klikte meteen: Duits meisje uit Lühneburg dat ook haar baan had opgezegd bij haar moeder was gaan wonen, break-up achter de rug had en met kinderen werkte! Al snel maakten we plannen voor de komende dagen, helemaal top natuurlijk. Wel merkte ik al snel dat ik mn Engels wat beter had ingeschat, het blijft lastiger om even een praatje te hebben over niks, dus zeg je minder wat mij nu nog erg frustreert, maar hopelijk wordt dat snel beter. 

Op zondag naar street arts market geweest, een soort Swan market, super leuk en hele aardige mensen. Na 1,5 dag weet ik alweer waarom ik naar Australië wilde. Los van het feit dat het een awesome land is zijn de mensen zo aardig, ze maken vaak een praatje met je uit pure interesse. Ze groeten je met how are you en wensen je een lovely day, zelfs het airport personeel! En dat zegt wat in mijn ogen want ik vind die mensen vaak maar chagrijnig kijken. Met Milena de rest van de dag opgetrokken en de zin van het leven besproken, waarom we soms egoïstisch mogen of zelfs moeten zijn en wie de ideale man is. 

Maandag Australian Open dag! Ja hier had ik natuurlijk al een half jaar naar uitgekeken. En alsof het zo moest zijn gingen er meerdere oud-Uithoffers naar dit mooie evenement. Ilse, Hanneke en Jolanda waren er ook met hun mannen. Super gezellig om hun weer te zien en helemaal als het dan hier is. Met zijn allen moedigde we helaas tevergeefs Kiki aan, maar ach voor ons blijft het een mooie dag. Ook Milena had een kaartje gekocht, maar als geen tennis fan haakte ze wat eerder af door de warmte. Het was inmiddels 32 graden en ondanks al het smeren ben ik er gisteren achter gekomen dat ik een lijntje langs mn top had gemist...oeps...ze vertellen je ook niet dat zonnebrand smeren specifieke skills vergt, dus hier ga ik zsm aan werken hier. 

Na het afscheid met Milena stapte ik op een 11,5 uur durende busrit naar Adelaide, maar erg vond ik het niet want de thermometer zou overal wel de 37 graden aantikken. Dan is een bus met airco geen straf. Adelaide is een rustige stad, waar wel veel festivals worden georganiseerd. Zo is er nu een wielrentour aan de gang waardoor er een festival aan het strand was. Gisteren met mn Koreaanse roomie naar het strand gefietst (free bike!) en 's avonds naar het festival gegaan met haar, een Schots en Engels meisje. Goeie vibe, hilarische Engelse chick en een biertje erbij is een goede combinatie. 

Wat me wel zorgen baart is het geld. Het is echt heel duur hier, de mensen die me bang maakten voordat ik weg ging hadden gelijk. Daarbij komt dat je de westkust niet met bussen kan afreizen zoals we de oostkust deden. Het wordt dus of meerijden met mensen of zelf een auto huren. Als ik tours moet boeken omdat die twee opties niet luken/omdat ik het niet wil, dan moet ik toch wel een maandje eerder dit land uit, wat dan ook prima is want dan heb ik de highlights gezien. Ach we gaan het zien ik ben hier nu en wie weet kom ik hier nooit meer. Met die insteling heb ik een trip naar Port Lincoln geboekt en heb ik de tip van Ward ten harte genomen om te gaan zwemmen met zeeleeuwen! Ben benieuwd! Met alleen nog een pelikaan op de wildlife count mag er wel snel wat bijkomen. 

Mijn Australische nummer is trouwens dit +61478713383, maar appen kan nog steeds op mn Nederlandse nummer.

Talk to you later!