The wildlife count is on and the poo tour begins.....

Hey lieve allemaal!

Alweer een blog klaar voor jullie, want anders zijn de gebeurtenissen niet meer bij te houden en worden de verhalen veel te lang.

Zoals ik al zei ging ik op een trip naar Port Lincoln, maar voordat het zover was heb ik nog een hele gezellige dag in Adelaide gehad. Veel mensen slaan deze stad over of komen er alleen als een tussenstop, maar de free walking tour heeft mijn mening wel positief veranderd over deze stad. Juist omdat er minder toeristen zijn leef je tussen de Australiërs en zie je het echte Australische leven. Onze gids vertelde van alles over de stad en over Australië in het algemeen. Zo heeft Adelaide twee groten iconen in de stad. Twee grote ballen op elkaar, waarvan niemand weet wat het betekent en een paar gouden biggetjes waarvan ik ben vergeten wat het betekent. De tour was in ieder geval hilarisch dus als je in de stad bent doe dat dan. Daarnaast zijn er veel leuke barretjes waar we er die avond 1 van hadden bezocht. Nouja ik moet wel eerlijk zijn, we gingen op zoek naar het goedkoopste drankje en dat vonden we in deze alternatieve bar, gezellig? Ja, omdat we met 6 gezellige meiden waren, maar de bar zelf kon wel wat kleur gebruiken. Maar goed, een supergezellige dag gehad dus waarbij ik nog niet eens vermeld heb dat ik op de walking tour een Nederlands meisje (Lisanne) had ontmoet en daar de rest van de middag mee heb rondgehobbeld. 

Ik zat er lekker in en ik was helemaal klaar voor mijn Port Lincoln avontuur. In eerste instantie zou ik alleen van de shuttle gebruik maken en de zeeleeuwen doen, maar in het busje werd aangegeven dat voor 150dollar meer ik de hele tour kon doen. Aangezien ik meteen al merkte dat het een gezellige groep was en ik eigenlijk wel baalde dat ik nog weinig wildlife had gezien was de keuze snel gemaakt. Op de weg naar Port Lincoln iedereen, maar vooral Sonja, al wat beter leren kennen. Sonja en ik begrepen mekaar en we zijn allebei geen 18 meer ;-)wat ook helpt. Om dit soort ontmoetingen gaat deze reis. Onder andere omstandigheden zouden we mekaar misschien niet eens aanspreken, maar hoe heerlijk is het om van elkaars gezelschap te genieten en van elkaar te leren. En dan leerde ik vooral van Sonja, want ze is een wandelende encyclopedie;-). Ook spraken we over het feit dat reizen niet altijd alleen maar leuk en lang leven de lol is en dat dat ook best even gezegd mag worden. Het hoeft ook niet elk moment van de dag hysterisch leuk te zijn. Je hebt momenten dat je ongelofelijk moe bent, dat je ongelofelijk vies bent, dat je je onzeker voelt, dat je bang bent dat je niet op tijd komt voor je vlucht, dat je je irriteert aan die snurkende roomie of aan weer die backpack in en uit te pakken. En dat mag er zijn en hoeft niet weggewuifd te worden met: “ja maar geniet er nou maar van” of “nou je mag blij zijn dat je dit kan doen”. Ja natuurlijk mensen, ik ben hartstikke blij en gelukkig, maar ook wereldreizigers zijn maar mensen :-p. 

Dat gezegd hebbende zijn er gelukkig meer momenten dat het wel hysterisch leuk is;-). Op weg naar Port Lincoln steeg de wildlife count als een malle. Voor stop 1 al kangoeroes gespot naast de weg, bij stop1 nog meer kangoeroes, emoes, papegaaien en 2 grote schorpioenen! Dat laatste was blijkbaar bijzonder want onze gids Damo liet aan alle andere gidsen mijn foto zien. Het andere bijzondere was dat ik het mannenurinoir in moest duiken om deze foto te maken, maar vooruit je moet er wat voor over hebben. Met Damo als onze gids voelde ik me wel heel veilig. Hij had veel verstand van allerlei dieren en planten en al kon hij niet alle encyclopedie vragen van Sonja beantwoorden toch kon hij ons zeker wat bijbrengen. Zo vond hij het ook nodig om allerlei uitwerpselen op te rapen en aan ons te laten zien van welk dier ze waren...hmm ok...we didn’t really need to know that. En na een paar opmerkingen van onze kant werden er al snel grappen gemaakt als deze tour is shit en morgen gaat Nikki lekker op een poo tour met Damo. And so the poo tour started...
Na een hele mooie tocht door het Port Lincoln National Park fuseerden we met een andere tour en aten we ons avondmaal op de campingground van Betty waar heel veel koala’s zich thuis hadden gemaakt. Ze waren zelfs redelijk actief wat bijzonder is aangezien ze 18 uur op een dag slapen. En er waren baby koala’s! Ik probeer niet te veel foto’s te maken maar met deze geweldige natuur is dat erg lastig. Tijdens het avondmaal leerden onze Nederlandse stagiaire toerisme Daan het Engelse woord ‘daft’ kennen en dacht de andere groep waarschijnlijk wat een idiote bende zijn jullie. Wij hadden het in ieder geval naar ons zin en na de geweldig mooie sterrenhemel te hebben bekeken werden we van de campingground afgeschopt, terug naar het hostel. (Ik merk nu dat dit een heel lang verhaal gaat worden, maar sorry ik ben echt nog niet klaar!) 

Dag2 van de tour en iedereen ging sharkdiven behalve ik. Waarom niet? Ja wat denk je zelf eerst 3 uur op een boot zitten lekker zeeziek worden dan in een klotsende kooi gedropt worden, heel misschien zie je dan een haai en dan weer lekker 3uur zeeziekerig terug varen. Ik had dus onze gids Damo voor mezelf, hihi. We gingen naar Coffin Bay en Coffin Bay National Park. En daar ging de wildlife count weer! Een sleepy lizzard, een of andere grotere lizzard, emoes met jonkies, kangoeroes, papegaaien waarvan we er 2 op de vooruit kregen, bijzondere Australische ganzen en zeehonden in het water die een groep vissen achterna zat. Over de sleepy lizzard leerde ik dat als hij zich in het nauw gedreven wordt rolt hij zich op en hoopt hij dat de vijand hem bij zijn kont pakt. Dan poept hij namelijk in zijn bek en laat de jager vaak los omdat dat niet echt lekker maakt. And so the poo tour goes on! Verder hebben we heerlijk over strandjes gewandeld en hebben Damo en ik elkaar beter leren kennen. Een hele relaxte dag en dankzij het fijne busje kon de regen ons niet veel maken. Na afloop een biertje bij de lokale brouwerij en een kleine tour daar, waar ik niet alles van kon verstaan want mn Engels wordt zeker beter maar vaktaal is weer een hele andere dimensie. ‘s Avonds een biertje in de kroeg met zijn allen waar Cat en Jon hun verdriet moesten weg drinken en Sonja kon vieren dat ze wel een haai had gezien. Daan kwam boos binnen omdat ik blijkbaar een verkeerd tel nr had gegeven, oeps....en Damo vond het nodig om een biertje over de tafel en ons heen te gooien. Ja ach typical sunday night...

Dag3: swimming with sea lions day! We hadden er zin in en hoewel Jon zijn verdriet van gisteren om het niet zien van een haai nog een beetje moest verwerken werd dat volgens mij gauw beter toen we in het water lagen met die beesten. Er waren maar een paar regels, ga niet het strand op, ga niet te ver de zee in (hoe dieper hoe groter de kans dat er haaien zijn) en raak de zeeleeuwen niet met opzet aan. Maar de zeeleeuwen komen toch wel naar jou toe! Ze vinden het geweldig leuk om te spelen en blijkbaar waren ze in weken niet zo speels geweest. Ik moest eerst een paar proesten om weer te wennen aan het snorkelen, maar eenmaal weer gewend was het fantastisch. Ik kreeg zelfs een kusje tegen mn snorkelmasker! En daar zijn ook nog eens geweldige fotos van gemaakt waar ik helemaal blij mee ben. Er werd geadviseerd om lekker veel te bewegen want dan gaan ze je imiteren en haal je er het meeste uit. Ik ging rondjes draaien met mn snorkel boven het water uitstekend en eentje ging om mij heen rondjes zwemmen haha ik werd er duizelig van. Aan het eind was er een zelfs zo enthousiast dat ie de hele tijd boven het water uitsprong! Het was echt superleuk en uniek om te doen. So there you have it, een geweldige gezellige mooie driedaagse tour die ik nooit meer zal vergeten. Thanx everyone!

Na Port Lincoln teruggegaan naar Adelaide, op de ferry nog erg veel lol gehad om een riddle van Daan waar we maar niet uitkwamen en Cat en Jon erg geïrriteerd van raakte. Dit maakten we goed door 21questions te spelen en een dier in ons hoofd te hebben. Toen ik de vragen mbt mijn dier niet echt kon beantwoorden kwam ik zelf niet meer bij, wat de sfeer natuurlijk ten goede kwam. Maar ok, van Adelaide naar Perth gevlogen de volgende dag. (gevlogen? Je zou toch liever 3 dagen in een bus zitten dan vliegen?! Ja klopt, maar dat was ook nog eens veel duurder en je zou geen boeiend stukje zien, dussss toch maar vliegen). Nu mijn weg in Perth weer ff vinden. Het is bloody hot (38 graden) en ik moet uitzoeken hoe nu verder. Het tijdsverschil is nu nog maar 7 uur! Ik spreek jullie snel weer!